شاید برای شما جالب باشد که چگونه رنگ اکریلیک به عنوان یک اثر هنری ظهور کرد ؟!
آزمایش اولیه با رنگ اکریلیک در زمینه های هنری در نیمه اول قرن بیستم آغاز شد. در دهه های 1920 و 1930 ، نقاشان دیواری مکزیکی آزمایش این اثر های مصنوعی را آغاز کردند. در اوایل سال 1936 ، دیوید آلفارو سیکیروس ، نقاش دیواری رئالیست سوسیالیستی مکزیکی ، کارگاهی را در شهر نیویورک تأسیس و برگزار کرد تا جدیدترین ترکیبات و روشهای کاربرد را آزمایش کند ، که بسیاری از آنها در پژواک فریاد (1937) او استفاده شد. یکی از شرکت کنندگان قابل توجه در این کارگاه ، جکسون پولاک بود که در ادامه از رنگ های مینا ی براق مصنوعی برای تکنیک های چکاندن و ریختن ان استفاده کرد. هنرمندان نقاشی دیواری WPA دوران افسردگی نیز رنگ های مصنوعی را آزمایش کردند.
در اواخر دهه 1940 ، لئونارد بوکور و سم گلدن نسخه اولیه رنگهای اکریلیک را که با نام Magna فروخته می شد ، ارائه کردند ، که در واقع رنگهای معدنی بود و نه آب. بسیاری از هنرمندان مشهور آن زمان با این وسیله نقاشی جدید آزمایش کردند ، از جمله مارک روتکو ، کنت نولاند ، بارت نیومن و روی لیختنستین. در 1950s ، Röhm و شریک تجاری او Otto Haas اولین امولسیون اکریلیک را که مخصوص رنگ طراحی شده بود ، معرفی کردند ، که سنگ بنای همه امولسیون های اکریلیک هنرمندان معاصر شده است. تا سال 1955 ، اولین رنگهای اکریلیک مبتنی بر آب در بازار عرضه شد.
